Çocuk, gençlik ve yetişkin psikolojisi uzmanı Prof. Dr. Bengi Semerci, çocuklarda travmaların ortaya çıkışı ve ebeveyn yaklaşımları. MAG Okuyucuları için Adresleme…
“Travmalar; Çocuk ve gençlerin alışık oldukları rutini bozmalarına, güven sistemlerini sarsmalarına, gelecek kaygılarının artmasına, yeterlilik duygularının zedelenmesine, suçluluk duymalarına, derin bir üzüntü ve kontrol kaybı yaşamalarına neden olur. Dr. Bengi Semerci sözlerini şöyle sürdürdü:
“Erken yaştaki kayıplar (ebeveyn vb.), yaşanan ve tanık olunan fiziksel sıkıntı, yaralı ve ölü görme, tüm olaylar çocukların duygusal bağlanmasını kesintiye uğratabilir. Bu durum ilk aşamada iyi yönetilmezse ileride ruhsal ve sosyal sorunlara yol açacaktır. çocuklar; Yaşlarına, gelişim dönemlerine, maruz kaldıkları travmanın şekline (sadece deprem yaşama, enkaz altında kalma, anne-baba-kardeş kaybı, ölümlere tanık olma vb.) göre farklı etki ve tepkiler gösterirler. Bu nedenle yapılacak müdahaleler bazı farklılıklar göstermektedir.
Çocukların travmaya verdikleri tepkilerin yaşlarına ve gelişim dönemlerine göre değiştiğini belirten Prof. Dr. Bengi Semerci, okul öncesi çocuklarda görülen durumları şöyle sıraladı;
• Yatak ıslatma
• Anneye fazla bağlanma, sarılma (ayrılık kaygısı)
• Parmak emme
• Ortaya çıkan korkular
• Hareketlilik düzeyindeki değişiklikler (azalma veya artma)
• Sinirlilik, çok hassas
• huzursuzluk
• Uyku ve beslenme sorunları
• kabus görmek
• Karın ağrısı gibi somatik şikayetler
• Olayın yeniden canlandırılması temel bulgulardır.
Okul çağındaki çocuklarda da benzer bulgular görülebilir. Konsantrasyon bozuklukları da mevcuttur. Ergenler biraz farklı tepki verebilir. Riskli davranışlar saldırganlık gösterebilir. Ergenlerde intihar eğilimine de dikkat edilmelidir.”
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
